Minder vitale planten kunnen wel last ondervinden van wollige schildluis. Een stevige snoeibeurt en het verwijderen van snoeihout en afgevallen bladeren in de winter kan dit probleem vaak al oplossen in het volgende groeiseizoen. Chemische bestrijding met een spuitmiddel tegen luizen is bij aantasting met schildluis niet effectief en in de tuin af te raden.
Taxuskever of gegroefde lapsnuitkever vallen bij voorkeur de rododendron en de taxus aan, maar kunnen bij hydrangea’s toch aardig wat schade aanrichten. De kever is te herkennen aan het vraatpatroon in het blad. Hij vreet keurige ronde hapjes uit de bladrand zodat er een kartelrand ontstaat, zoals bij een postzegel. De larven van deze kever richten in feite de schade aan. Er zijn uitstekende biologische middelen voorhanden, zoals parasitaire aaltjes en schimmels.
Alleen een bepaald soort honingzwam (Armillaria mellea) kan hydrangea’s aantasten op rottend hout en deze vormt dan ook echt een bedreiging, omdat er weinig aan te doen valt. De aangetaste plant voorzichtig uitgraven en vernietigen is meestal de beste remedie. Gelukkig is dit een zeldzame aantasting.
Meeldauw, een bladschimmel, kan het blad van de hortensia beschadigen, maar de plant gaat er niet aan dood, hoewel het er niet fraai uitziet. Afgevallen blad verwijderen in de herfst werkt preventief, maar de aanwezigheid van meeldauw wijst erop dat uw plant niet optimaal functioneert. Een te droge standplaats is meestal de reden. Andere mogelijke aanleidingen zijn een teveel of tekort aan voedingsstoffen, een reactie op extreme weersomstandigheden of op het verplanten van uw hydrangea.